Twoje dłonie

              Mojej Matce

wyzbierane kłosy puste
wymłócone pełne
ziarna na przemiał

zmęczone dłonie zniosły urodzaj
pustki i pełni

teraz złożone w gest modlitewny
a dawniej gniewny
odpoczywają

zanim odejdziesz
zaczerpnij nimi raz jeszcze
jak żywą wodę
pustkę i pełnię



ijg

Ranny cień

ja wyszłam bez uszczerbku
tam został 
tylko mój cień
ranny

ale nim nadejdzie wieczór
ten błazen Nocy
wyjmę duszę a z niej

cierń

 

 

ijg

WITRAŻE

ręką nie sięgniesz kopuły
serca apostoł nie uczy niczego
więc milczysz i stoisz nieruchomo
by czuć w sobie już tylko zdrój
zaniechania wiary nadziei miłości

bo uprzątnięte dla ciebie czyste katedry
gdzie witraże cedzą blask świata
w ciszy zwiastowania o tak wielkim znaczeniu
że nie do wysłowienia jednym słowem :
nic




ijg