nie wpatruj się we mnie
odwrócony plecami
na przejściu ciemności w brzask
powroty są daremne
jak wiersz pisany we śnie
jak jego słowa niewybrzmiałe
jak pusty żal
zostajemy tylko ze sobą
bez siebie nawzajem
zubożali o każde niewypowiedziane słowo
nędzarze dumy
menele zaniechania
należy nam się to
co w nas
a czego nie umiemy
unieść
ijg
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz