Początek poematu

nie przebieram dźwięków w ciszy
co jak makiem zasiał
nie wiem jak milczeć
w napiętym chaosie

przenika go
kosmiczne promieniowanie
twardego słowa
wysłanego na początku

w świetlistej kapsule
powstały z niego światy
eposów poematów i tragedii
wybrzmiały elegie i treny

po latach i wiekach uderzają celnie
rytualnie otwierają oczy
usta i uszy
napełniają serce

zakłócają we mnie milczenie
wszechświata


ijg