sobota, 18 lutego 2012
Hommage à Słowacki
Smutno mi, Boże! – Dla mnie na zachodzie
Rozlałeś tęczę blasków promienistą;
Przede mną gasisz w lazurowej wodzie
Gwiazdę ognistą...
Choć mi tak niebo Ty złocisz i morze,
Smutno mi, Boże!
Juliusz Słowacki
zachód
jak słowo nie od Boga dane
zachód złoto-czerwonej chwili
objętej ramionami dnia
na płachcie nieba
błyszczące szarfy
i wielkie pióra skrzydeł
zagubionych aniołów
półkole słonecznej tarczy
obciętymi promieniami
gra
ustawiam tarczę mojej twarzy
na zachód
czekam wyzywająco
na oblicze
Boga
ijg
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz